o*o*o*o*o*o*o*o

بيا دنيا نمی‌ارزد به اين پرهيز و اين دوری


فروغ فرخزاد

ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1313 ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ اﻣﻮﺯﺷﯽ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﻪ ﻫﻨﺮﺳﺘﺎﻥ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺭﻓﺖ ...

ﺩﺭ 16 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺎ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ اﻫﻮﺍﺯ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﮐﺮﺩ ...

ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1337 ﺩﺭ ﺳﻦ 22 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺮﮐﺖ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ فیلم ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ...



ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1338 ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻃﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻓﯿﻠﻢ ﻭ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ ...

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺟﺬﺍﻣﯿﺎﻥ ﺟﺬﺍﻣﺨﺎﻧﻪ اﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1342 ﺷﺪ ...

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1345 ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﻓﺴﺘﯿﻮﺍﻝ ﭘﮋﺍﺭﻭ ﺑﻪ اﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ ...

ﻓﺮﻭﻍ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1345 ﺩﺭ ﺳﻦ 33 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺷﮑﻔﺘﮕﯽ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﯾﮏ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺟﺎﻥ
ﺳﭙﺮﺩ.

ﻭﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﻇﻬﯿﺮﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ به ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ.

ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺴﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮐﺎﻣﯿﺎﺭ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

* از راهی دور *

ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﺎﺭ ﺗﻮ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻒ ﺗﻮ
ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﯽ
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻩ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺍﻣﯿﺪﯼ
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺭﺍﺯ ﻧﻬﺎﻧﯽ

ﺩﺷﺖ ﺗﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺪﯾﺪﻩ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﻮﺳﻪ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ
ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﻇﻠﻤﺖ
ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺿﺮﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺳﻮﺍﺭﺍﻥ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﮐﺲ ﻣﻬﺮ ﻧﺒﻨﺪﯼ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﺩﻡ
ﮐﻪ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ
ﻟﯿﮏ ﭼﻮﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺎﺯﻭ ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ
ﻧﯿﮏ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﯿﺴﺖ ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺗﺮﺍ ﺑﺮﻕ ﻧﮕﺎﻫﺶ
ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻟﺐ ﺩﺭ ﺧﻢ ﺭﺍﻫﯽ ؟
ﯾﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ
ﺟﺎﺩﻭﯾﯽ ﺧﺎﻣﺶ
ﺩﺳﺘﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﮔﻨﺎﻫﯽ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﻝ ﻧﺴﭙﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﭼﻮ ﺁﺗﺶ
ﭘﯿﮑﺮﺕ ﺭﺍ ﺯﻋﻄﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺯﻫﺮﻩ
ﺭﺳﻢ ﺍﻓﺴﻮﻧﮕﺮﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ
ﺑﺮ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﺣﻞ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺸﻮﺩﻡ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ
ﺭﻭﺯﯼ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺯﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﮔﺮ ﻫﯿﭻ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ
ﻧﻪ ﺩﺭﻭﺩﯼ ﻧﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﯽ
ﺭﻩ ﺧﻮﺩ ﮔﯿﺮﻡ ﻭ ﺭﻩ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮔﺸﺎﯾﻢ
ﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺁﻧﯽ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺁﻧﯽ